[Special Fic] #สิบสี่มีนาคมของเฉินเหว่ยถิง Part 2
[Special Fic] #สิบสี่มีนาคมของเฉินเหว่ยถิง Part 1
พบกันอีกครั้งกับฟิค
#วิ่งเปี้ยวโปรเจกต์
#สิบสี่มีนาคมของเฉินเหว่ยถิง
ซึ่งคราวนี้มาในธีมวันไวท์เดย์ของเฉินเหว่ยถิงค่ะ
โดยเราจะเขียนต่อกัน
3 คนคนละ 2 หน้าถ้วน
ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้
อยากรู้ไหมคะ
ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาลุ้นด้วยกันสิคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว
PART 2
“นี่
เสร็จหรือยัง” เสียงห้าว ๆ ของหูหยุนหาวตะโกนถาม
แต่เหมือนเจ้าตัวจะอดใจรอคำตอบไม่ไหวเลยเดินตรงมาทางที่เฉินเหว่ยถิงและจางหมิงเอินคุยกันอยู่หลังจากสิ้นเสียงคำถามไม่กี่วินาที
“เอ่อ...”
เฉินเหว่ยถิงที่ตกประหม่าอยู่แล้วก็ยิ่งเกิดอาการละล้าละลัง
แล้วสายตาของหูหยุนหาวก็เหลือบไปเห็นกล่องสีขาวผูกโบว์แสนสวยในมือของเพื่อนสนิท
“นี่อะไรอะ
กินได้ไหม” ไม่รอคำตอบ หูหยุนหาวก็แกะกล่องของขวัญนั้นหน้าตาเฉย
เมื่อพบว่าด้านในเป็นช็อกโกแลตก็แกะทันทีโดยไม่ได้สนใจหน้าตาเหรอหราของเฉินเหว่ยถิงที่ยืนมองการกระทำนั้นด้วยความตื่นตระหนก
นั่นมันช็อกโกแลตที่เขาตั้งใจเลือกและห่อของขวัญอย่างวิจิตรบรรจงมากนะ
ไอ้รุ่นน้องคนนี้มันถือดียังไงมาทำกับช็อกโกแลตวันไวท์เดย์ของเขาแบบนี้ เฉินเหว่ยถิงได้แต่คิดในใจ
และส่งสายตามองไปที่รุ่นน้องตัวปัญหาอย่างคาดโทษ
หูหยุนหาวมองเฉินเหว่ยถิงสลับกับช็อกโกแลตสีขาวอย่างสงสัย
ก่อนยกมันเข้าปากแล้วกัด...กร้วมมม!!!
“หวานนะ
แต่ก็อร่อยดี” หูหยุนหาวพูดทั้งที่ยังมีช็อกโกแลตอยู่เต็มปาก
“เอ่อ..
หยุนหาว นั่นช็อกโกแลตของเหว่ยถิงเกอน่ะ” จางหมิงเอินมองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างปลง
ๆ พลางหันไปส่งสายตาขอโทษขอโพยให้กับเจ้าของช็อกโกแลต
“แต่ฉันเห็นนายถือมันอยู่นี่
มันต้องเป็นของนายสิ”
“แต่ถ้านายจะกินก็ควรขออนุญาตเจ้าของก่อนนะ”
เฉินเหว่ยถิงพูดแทรกขึ้น
“จำเป็นด้วยเหรอ
ของของเสี่ยวเอินเอินก็เหมือนของของฉัน ทำไมจ้องขออนุญาตให้มากความด้วย”
หูหยุนหาวยู่หน้า
แสดงออกว่าไม่พอใจเฉินเหว่ยถิงอย่างชัดเจนที่มาวิจารณ์การกระทำของเขา
“ผมขอโทษแทนหยุนหาวด้วยนะครับ
เหว่ยถิงเกอ” จางหมิงเอินโค้งศีรษะให้รุ่นพี่อย่างนอบน้อม
ส่วนคนที่ถือวิสาสะกินช็อกโกแลตของคนอื่นก็ยังกินต่อไปจนหมดแท่งโดยไม่มีอาการสะทกสะท้านแต่อย่างใด
ระหว่างที่เฉินเหว่ยถิงกำลังเดือดปุด
ๆ ก็มีพยานเพิ่มเติมมาร่วมสมทบในเหตุการณ์ที่เฉินเหว่ยถิงไม่อยากจะจดจำนี้
“ทำอะไรกันอยู่น่ะ
อ้าว เฮียถิง สวัสดี ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเลยนะฮะ แล้วเฮียจิ๋งเป่าไปไหนซะล่ะ”
“หยางหยางเกอเกอ...”
“ไง เสี่ยวเอิน นายรู้จักกับเฮียถิงด้วยเหรอ
ยังสงสัยอยู่ว่าใครกันเลยเดินเข้ามาดู เป็นพวกนายจริง ๆ ด้วย
ไปรู้จักกันได้ยังไงล่ะเนี่ย”
“เหว่ยถิงเกอเป็นรุ่นพี่ที่ชมรมครับ”
จางหมิงเอินตอบอ้อมแอ้ม แก้มขาว ๆ เริ่มขึ้นสีเลือดฝาดจาง ๆ เพราะการมาของใครบางคน
“อ้อเหรอ ยังไงก็ฝากด้วยนะเฮีย
เสี่ยวเอินเป็นลูกพี่ลูกน้องของผมเอง เพิ่งมาอยู่ปักกิ่งได้ไม่นานยังเด๋อ ๆ ด๋า ๆ
อยู่เลย”
“ได้สิ...” เฉินเหว่ยถิงกำลังจะรับคำ
แต่ก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาเสียก่อน
“ฉันดูแลเสี่ยวเอินเอินได้
ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาดูแลหรอก”
“นี่หยุนหาว
นายกับเสี่ยวเอินก็เพิ่งย้ายมาปักกิ่งเหมือนกัน อย่าทำกร่างให้มันมากนักเลย”
คนหน้าบูดอยู่เป็นนิจทำเสียงจิ๊จ๊ะก่อนกัดช็อกโกแลตคำสุดท้าย
เคี้ยวตุ้ย ๆ คว้าข้อมือขาวให้เดินตามตัวเองก่อนโยนกล่องเปล่าลงถังขยะที่อยู่ห่างออกไปห้าเมตรได้อย่างแม่นยำ
“แถวนี้บรรยากาศไม่ค่อยดี ไปกันเถอะ
เสี่ยวเอินเอิน” เจ้าของช็อกโกแลตวันไวท์เดย์ตัวจริงต้องเดินตามไปอย่างจำใจแม้สายตานั้นจะยังทิ้งความห่วงหาอาวรณ์ไว้กับใครบางคนก็ตาม...
ไอ้..... เฉินเหว่ยถิงกรีดร้องในใจ
อย่าให้เจออีกนะ ไอ้ตัวแสบ!!!
เฉินเหว่ยถิงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง
พร้อมกับขึ้นแบล็กลิสต์ชื่อ หุหยุนหาว ไว้ในใจ
สักวันเขาต้องเอาคืนไอ้เด็กแสบนี่ให้ได้
เพราะมัวแต่โกรธ
เฉินเหว่ยถิงเลยลืมไปว่ายังมีใครอีกคนอยู่
“เอ่อ...”
“ว่าแต่
เฮียจิ๋งเป่าสุดที่รักของผมไปไหนล่ะ ผมเห็นเฮียถิงเลยกะจะแค่เข้ามาถามเท่านั้นแหละ”
“มันไปไหนของมันก็ไม่รู้
แยกกันมาสักพักละ”
“อะไรว้า
เฮียอะ เป็นเพื่อนกันทำไมทำงี้ เพื่อนไปไหนทำไมไม่รู้อะ”
“เป็นเพื่อนเว่ย
ไม่ได้เป็นแฟน จะไปไหนก็เรื่องของมันดิ”
“โห่
งั้นถ้าเป็นแฟนจะรู้ทุกอย่างเลยปะ อยู่ที่ไหนก็รู้หม---“ ยังไม่ทันจบคำ
เสียงที่หยางหยางไม่อยากได้ยินที่สุดก็ดังขึ้น
“หยางเกอ!!! ไปซ้อมบาสได้แล้ว มัวทำอะไรอยู่ ห้ะ
ช่างอู้เสียเหลือเกิน ต้องให้ลงโทษก่อนใช่ไหม หา!!!”
เด็กชายร่างสันทัดผมหน้าม้าในชุดวอร์มของทีมบาสประจำโรงเรียนยืนจังก้าเรียกหยางหยางด้วยสีหน้าเอาเรื่อง
“โอ้ยยย หาเจอได้ไงวะ อย่างกับแม่ รู้ตลอดว่าผมอยู่ไหน
ไปก่อนนะเฮีย ฝากบอกเฮียจิ๋งเป่าด้วยว่าผมมาหา”
แล้วหยางหยางก็รีบวิ่งไปหาคนที่มาตามตัว
แม้สีหน้าจะบอกว่าไม่อยากไปนักก็ตาม
เฉินเหว่ยถิงเกาหัวแกรก ๆ
“เหมือนแม่ตรงไหน...ไหนบอกว่าคนที่รู้ทุกเรื่องต้องเป็นแฟนไง...”
-
End part 2 -
ติดตามตอนต่อไปได้ที่ @Essorhino นะคะ
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับวันไวท์เดย์ที่กำลังจะมาถึงค่า
^__^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น