[Special Fic] INSIDE ME backstage #เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง Part 7

[Special Fic] INSIDE ME backstage #เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง Part 7

พบกันอีกครั้งกับฟิค #เบื้องหลังคอนเสิร์ตของเฉินเหว่ยถิง

ซึ่งคราวนี้มาในธีมคอนเสิร์ต INSIDE ME ของเฮียถิงค่ะ

โดยเราจะเขียนต่อกัน 6 คนคนละ 2 หน้าถ้วน ไม่มีการบอกพล็อต ต่อแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้

อยากรู้ไหมคะ ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาลุ้นด้วยกันสิคะ :D

Part 1 by @ConiCat

Part 2 by @cmart138

Part 3 by @kakujo59

Part 4 @Essorhino

Part 5 @en_gen95

Part 6 by @zpctxv

Part 7

หลี่อี้เฟิงทำตัวมีลับลมคมใน

แปลก...แปลกจริง ๆ

ปกติเวลาที่อี้เฟิงมาหาเหว่ยถิง พระเอกหุ่นจ้ำม่ำมักจะพูดจ้อไม่หยุด เม้ามอยแบบไม่เหลือช่องว่างให้เขาแทรก แต่คราวนี้ดูแปลกไป ดวงหน้าหวานเรียบนิ่ง คิ้วขมวดเข้าหากันเป็นระยะ บางครั้งก็มีประกายแวววาวดีใจเหมือนมีบางอย่างบรรลุวัตถุประสงค์

“อี้เฟิง ไม่ไปอาบน้ำเหรอ ดึกแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”

“นายนอนก่อนเลย เดี๋ยวฉันง่วงจะตามไปเอง”

“อะไรกัน อุตส่าห์มาค้างห้องฉันทั้งที จะต่างคนต่างนอนเหรอเนี่ย”

“เออน่า เดี๋ยวตามไป” หลี่อี้เฟิงตอบแต่ตายังคงจ้องโทรศัพท์มือถือไม่กระพริบ เฉินเหว่ยถิงได้แต่ถอนหายใจก่อนเดินเข้าห้องนอนไป

เวลาล่วงเข้าวันใหม่มากว่าสามชั่วโมง แต่ที่ว่างด้านข้างบนเตียงเดียวกันยังคงว่างเปล่าและเย็นชืด

หลี่อี้เฟิงไปไหน

เฉินเหว่ยถิงค่อยเปิดประตูห้องนอนออกมา ในห้องนั่งเล่นส่วนกลางของห้องภายในคอนโด มีแสงไฟสีส้มอ่อนพอให้ความสว่างจากโคมไฟดวงย่อม

หลี่อี้เฟิงยังไม่หลับ แขกของห้องยังคงนั่งมองโทรศัพท์ด้วยท่าทีสุขุม ยังไม่ทันที่เฉินเหว่ยถิงจะได้เอ่ยทักอะไร ก็เหมือนจะมีสายเข้ามายังโทรศัพท์ของอี้เฟิงเสียก่อน

“ฮัลโหล อืม ถ้าเร็วกว่านี้สักสองวิ นายโดนฉันด่าแน่”

“...”

“อือ มีของที่ต้องการพอดี ถ้าครบภายในคืนนี้ก็มิชชั่นคอมพลีท”

“...”

“โอเค ฉันจะเป็นเจ้าภาพเอง เชิญพวกนายมารับส่วนบุญได้เลย”

“...”

“อะไร นี่ใคร นี่ป๋าหลี่อี้เฟิง ไม่รู้จักเหรอ เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อยน่า”

“...”

“พรุ่งนี้นัดสำคัญ อย่าให้เสียเที่ยวล่ะ ถ้าสำเร็จล่ะก็ พวกเราก็รวยกันเละ อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้เลยล่ะทีนี้”

“....”

“อย่าลืมล่ะ ซากุระบานตอนสามทุ่ม หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงเราจะบุกกัน”

หลี่อี้เฟิงยิ้มกริ่มให้กับสายโทรศัพท์ที่เพิ่งวางไป ใบหน้าหวานฉายรอยความพึงพอใจ

นี่มันอะไรกัน...

วันนี้มีหลายคนบุกมาหาเขาที่ห้อง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจเขาจริงจัง แถมคนพวกนี้ก็ดูเหมือนมีความลับบางอยู่ที่รู้กัน โดยที่เขาไม่อาจล่วงรู้

เหมือนเป็นขบวนการ...อะไรสักอย่าง

ของที่ต้องการ

มิชชั่นคอมพลีท

รวยเละ

ซากุระบาน...

และ... บุก!

หรือว่า...!?!?

เฉินเหว่ยถิงสับสนถึงขีดสุดกับความคิดของตัวเอง คนพวกนี้อาจอยู่ในขบวนการอะไรบางอย่าง และอาจกำลังใช้ห้องของเขาเป็นแหล่งซ่องสุมกำลังพล

ให้ตายเถอะ คนพวกนี้กำลังทำอะไรกัน

หวังว่าจะไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายหรอกนะ

แล้วถ้าใช่ล่ะ... เขาควรแจ้งตำรวจหรือเปล่า

คนพวกนี้เป็นเพื่อนในวงการที่รู้จักสนิทสนมกันมาหลายปี และทุกคนก็กำลังไปได้สวยในอาชีพของตัวเอง เขาไม่อยากให้ทุกคนต้องมาพัวพันเรื่องอื้อฉาว

เขาควรจะทำทำยังไงดี เข้าไปห้ามดีไหมนะ

แกร๊ก...

เพราะไม่ทันระวังตัว เหว่ยถิงเผลอเตะขาเก้าอี้โต๊ะกินข้าวบริเวณที่ตนเองแอบอยู่ หลี่อี้เฟิงชะงักก่อนลุกขึ้นยืนและหันมามองทางเจ้าของห้อง สายตาหวานคมมองเฉินเหว่ยถิงตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนเอ่ยคำพูดที่ทำให้ร่างสูงชาวาบ

“อ่า...ไม่คิดว่าของจริงจะเล็กแบบนี้นะ”

TBC

ทวงตอนต่อไปได้ที่ @cmart138 ค่า