[Drabble] Flashback Valentine #ถิงป๋อ
ไฟประดับสองข้างทางต้อนรับเทศกาลแห่งความรักแข่งกันอวดแสงของตัวเองระยิบระยับ
ผมยังนั่งอยู่ที่มุมเดิมในร้านกาแฟร้านโปรดอย่างที่เป็นมาหลายปี
ลาเต้อาร์ตบนกาแฟถ้วยโปรดไม่ได้สวยงามน้อยลง
กลิ่นหอม ๆ ของกาแฟยังคงกรุ่นกำจาย ผมยกถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ
ความนุ่มละมุนที่ผมหลงใหลก็ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิม
เพียงแต่ตอนที่วางถ้วยกาแฟลงผมก็พบว่า
เบื้องหน้าของผมนั้นว่างเปล่า...
ชีวิตผมยังคงเหมือนเดิมทุกวัน ยังคงทำงานที่เดิม เดินกลับบ้านบนถนนเส้นเดิม
แค่บางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม คือใครบางคน...ไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกแล้ว
“นายดูมีความสุขเวลาได้กินกาแฟตลอดเลย”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อผมวางถ้วยกาแฟลง
ผมรู้สึกได้ว่าบนใบหน้าของผมมีรอยยิ้มบางเบาตอบกลับไป
บางที...นอกจากกาแฟแล้ว
ความสุขอีกอย่างของผมอาจจะคือการได้เห็นคนคนหนึ่งได้กินเค้กอย่างเอร็ดอร่อยก็เป็นได้
กว่าจะรู้ตัวนิ้วของผมก็กำลังปาดเช็ดรอยเปื้อนครีมที่มุมริมฝีปากของอีกฝ่าย
เขาทำหน้าทะเล้นก่อนหันมางับนิ้วผมเล่น
เราต่างหัวเราะให้กัน
โดยไม่ได้คิดว่าความรู้สึกเล็ก ๆ เหล่านี้มันหมายความว่าอะไร
วันนี้...บนโต๊ะมีเพียงถ้วยกาแฟ
และเค้กที่ยังไม่มีใครแตะต้อง
ผมไม่ชอบกินของหวานสักเท่าไหร่เลยมักไม่แตะต้องมัน
ได้แต่เพียงมองคนที่ชอบมันกินอย่างมีความสุขก็ทำให้ผมรู้สึกอิ่มแล้ว
ผมหยิบช้อนคันเล็กตักเค้กชิ้นพอดีคำเข้าปาก
มันคงหวานเกินไปสำหรับผม
ผมมองคนที่เดินผ่านไปผ่านมาด้านนอกในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความสุข
สองมือที่เกาะเกี่ยวกันของคู่รักนับสิบบอกถึงความสัมพันธ์ที่กำลังผลิบาน
ผมยกมือของตัวขึ้นมามองอย่างละเอียดในรอบหลายปี
ความกลัวที่จะต้องผูกมัด
ผมจึงไม่เคยไขว่คว้าอะไรไว้
ไม่ได้มีอะไรจบลง
เพราะมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย
END
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น