[OS] Innocent
Allure
Pairing: หยางหยาง x หลี่อี้เฟิง
Type: One Part
End
Warning: NC 18+
(???)
……………………………………………………………………………………………………………
รถยุโรปสีดำสนิทจอดนิ่งอยู่ในลานจอดรถอันเงียบสงัดของคอนโดหรู
หยางหยางมองคนรักที่สลบไสลด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
หลี่อี้เฟิงคนรักของเขาในเวลาปกติก็น่ารักน่าหลงใหลมากพออยู่แล้ว
เวลาเมายังเพิ่มความยั่วยวนไปอีกไม่รู้กี่เท่า
พวกแมลงร้ายเลยชอบมายุ่มย่ามกับของรักของหวงของเขา มันน่าตีจริง ๆ เลยที่อี้เฟิงปล่อยให้ตัวเองเมาจนใครต่อใครเข้ามาฉวยโอกาสได้แบบนี้
แล้วจะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร
หยางหยางพยุงตัวคนรักออกจากรถอย่างยากลำบากเพราะสติของเจ้าของร่างเหลือน้อยเต็มที
หลี่อี้เฟิงรู้สึกถึงแรงที่พยายามจะดึงสติของเขาออกมาจากความง่วงงุนก็รู้สึกไม่พอใจครางเสียงเบาก่อนพยายามปัดมือของหยางหยางออก
“อี้เฟิงครับ ตื่นก่อนนะ ถึงบ้านแล้ว” หยางหยางพยามยามดึงร่างนุ่มออกจากรถ
เมื่อออกมาจากตัวรถได้ไม่วายคนเมาก็ยังไม่เลิกสร้างปัญหาให้กับคนรักหนุ่ม
วันนี้ทั้งคู่ไปงานสังสรรค์ของเพื่อนฝูงที่สนิทกัน
หลี่อี้เฟิงจึงปล่อยตัวดื่มเต็มที่อย่างที่ไม่ได้ทำมานาน
เดือดร้อนให้หยางหยางต้องคอยดูแลไม่ห่าง
แต่ดูแลคนเมาไม่ต่างกับพยายามจับปูใส่กระด้ง
หลี่อี้เฟิงซุกซนไปเรื่อยจนเขาตามแทบไม่ทันโดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคนในงานมากแค่ไหน
“วันนี้สนุกจังเลย สนุกจังเลย อาหารอร่อยด้วย” คนหน้าหวานพึมพำ
“ครับ ๆ รู้แล้วว่าสนุกมาก แต่ตอนนี้ต้องขึ้นห้องก่อนนะ
อี้เฟิงเมามากแล้วนะครับ”
คนรักหนุ่มเอ่ยอย่างอ่อนโยน
“หยางหยาง...” มือนุ่มเอื้อมไปสัมผัสใบหน้าคมคายของคนรัก
“ครับ ผมอยู่นี่”
“จูบ อยากจูบ จูบหน่อย”
ปากบางจิ้มลิ้มยื่นมาอยู่ตรงหน้าอย่างออดอ้อนเสียจนหยางหยางอดใจไม่ไหวยื่นเรียวปากไปสัมผัสเบา
ๆ อย่างเอ็นดู
“คิคิ..
หยางหยางน่ารักที่สุด” หลี่อี้เฟิงยิ้มหวาน ดวงตาฉ่ำน้ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในกระแสเลือดยั่วยวนเสียจนหยางหยางต้องกัดฟันกรอด
พยายามหักห้ามใจแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะมือเล็กไม่วายซุกซนลูบไล้อกแกร่งอย่างเชิญชวนจนร่างหนาอดใจไม่ไหว
หยางหยางดันตัวคนรักพิงกับประตูรถก่อนบดจูบลงบนริมฝีปากช่างยั่วนั้น
เรียวปากบางตอบรับจูบร้อนแรง สัมผัสของเนื้ออ่อนที่คลึงเคล้นชวนให้เคลิบเคลิ้ม
“อื้มมมม ไม่เอาน่าหยางหยาง...” หลี่อี้เฟิงปรามเสียงแหบหายเมื่อริมฝีปากร้อนเริ่มรุกรานหยอกล้ออยู่แถวนวลแก้มและสันกราม
“ใครกันที่ยั่วผมก่อนน่ะ” หยางหยางเอ่ยครางเสียงต่ำชิดใบหูของคนรัก
“อึก...” ร่างเล็กต้องสะกดกลั้นความรู้สึกเมื่อลิ้นเรียวไล้เลียติ่งหูพาให้ความรู้สึกไหวสะท้าน
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้ ผมหวงรู้หรือเปล่า” เสียงทุ้มกระซิบ
“อยากให้หยางหยางรักนี่นา”
เสียงหวานตอบคำออดอ้อนแผ่วเบา
คำตอบแสนน่ารักทำให้ร่างหนาได้ใจบดริมฝีปากลงกับกลีบปากบางช่างออดอ้อนนั้นเป็นรางวัล
คนหน้าหวานตอบรับรางวัลนั้นด้วยลิ้นเล็กซุกซนที่หมายจะยุแหย่คนรักหนุ่ม ลิ้นหนาฉกฉวยกระหวัดเกี่ยวโรมรันกันราวกับเป็นศึกย่อม
ๆ มือแกร่งรื้อสาบเสื้อเชิ้ตตัวบางเข้าสัมผัสผิวเนียนนุ่มของร่างเล็ก รสจูบดื่มด่ำและไออุ่นจากมือที่ไล้วนผิวกายชวนให้คนหน้าหวานต้องบิดเกร็งตัวด้วยความเสียวซ่าน
กระดุมเสื้อเชิ้ตของคนตัวเล็กถูกปลดออกอย่างง่ายดาย มือใหญ่หยอกล้อซุกซนขึ้นสูงบดขยี้ยอดอกให้คนตัวเล็กต้องแอ่นตัวรับสัมผัสด้วยความไหวสะท้าน
ในลานจอดรถของคอนโดหรูอันเงียบสงัดมีเพียงเสียงหอบหายใจและเสียงเนื้อผ้าที่เสียดสีกัน
หลี่อี้เฟิงกัดบ่าคนรักหนุ่มเป็นรอยลึกเพื่อสะกดเสียงคราง
ซิปกางเกงถูกปลดออกและขอบกางเกงที่เลื่อนลงเผยความต้องการที่พรั่งพร้อม
มือใหญ่ปรนเปรอให้คนรักอย่างเชื่องช้าราวกับจะกลั่นแกล้ง
“อึก...เร็วอีก”
เสียงหวานครางเครือ
ร่างหนาไม่ทำตามความต้องการของคนรักโดยง่าย
จังหวะของมือที่ปลุกปลั่นความปรารถนาเร็วบ้างช้าบ้างจนหลี่อี้เฟิงเจียนคลั่ง
มืออีกข้างหนึ่งยังหยอกล้อกับยอดอกเล็กราวกับเป็นของเล่นชิ้นโปรด
รอยฟันกดลึกบนบ่ากว้างตามแรงของความต้องการที่ถาโถม
“อึก...”
กำปั้นเล็กทุบอกกว้างอย่างขัดใจที่ถูกกลั่นแกล้ง
หยางหยางหัวเราะแผ่วเบากับความน่ารักนั้น
ละมือจากอกนิ่มมาประคองดวงหน้าหวานขึ้นมาสบตา ดวงตากลมโตรื้นฉ่ำเพราะแรงอารมณ์
หยางหยางจุมพิตลงบนหน้าผากนวล จูบซับหยาดน้ำที่ปลายหางตาแผ่วเบา เก็บชิมความหวานข้างขมับไล้เรื่อยมายังปรางแก้ม
ไล้เรียวลิ้นเลียรอยช้ำบนกลีบปากบางที่คนตรงหน้าเผลอกัดตนเองเสียจนเป็นแผลเพื่อกลั้นเสียงครางยามระบายอารมณ์
ร่างหนาประทับแนบริมฝีปากอย่างนุ่มนวลทะนุถนอมเคล้าคลึงปลอบโยนคนตรงหน้าอย่างรักใคร่
มือแกร่งเร่งจังหวะเร็วขึ้นเพื่อปลดปล่อยความต้องการของคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ หยางหยางต้องโอบประคองคนรักไว้ไม่ให้ทรุดลงไปเพราะเจ้าตัวไร้เรี่ยวแรงจะพยุงตนเอง
ร่างเล็กบิดเกร็งตัวสู้มือของร่างหนาเมื่อแรงอารมณ์ไต่ระดับสูงขึ้น
แผ่นอกเล็กแอ่นตัวเข้าเบียดชิดอกแกร่งโดยที่แผ่นหลังยังเสียดสีกับประตูรถคันหรู
จนความต้องการถึงระดับสูงสุด...
“อืออ...”
หลี่อี้เฟิงครางในลำคออย่างสุขสมเพราะริมฝีปากถูกปิดกั้นเสียงครางไว้ด้วยเรียวปากนุ่มของคนรัก
หยางหยางเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดทำความสะอาดร่องรอยความต้องการของคนหน้าหวานอย่างอ่อนโยนสวมกางเกงกลับเข้าที่และติดกระดุมเสื้อให้อย่างเรียบร้อย
“หยางหยาง..”
เสียงหวานเอ่ยเรียกแผ่วเบา
“ว่ายังไงครับ
หือ”
“ของนาย...”
เสียงหวานยิ่งลดระดับแผ่วเบาลงไปอีกด้วยความเขินอาย
สายตาสื่อความหมายไปยังความต้องการของร่างหนาที่ตื่นตัวคับแน่นภายใต้กางเกงสแล็คสีเข้ม
หยางหยางพรมจูบเหนือหน้าผากมนแล้วเลื่อนริมฝีปากชิดใบหูก่อนกระซิบแผ่วเบา
“ขึ้นห้องกันนะครับ
ที่รัก”
-----------------------------------------------END------------------------------------------------------
TALK: อยากลองเขียนซีนวาบหวิวดูบ้าง
ฝากแนะนำติชมด้วยนะคะ ^__^
อห. ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ ชอบค่ะ ชอบแบบนี้มากเลย งืม เป็นคนเขียนฟิคอีกอย่างแต่ชอบอ่านอีกอย่างแฮะไม่รู้ทำไม ชอบอี้เฟิงน่ารักงุ้งงิ้งแบบนี้มากเลยแต่เขียนแบบนี้ไม่ได้ค่ะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มันจะขัดใจตัวเอง โดยเฉพาะ "อยากให้หยางหยางรักนี่นา" //เอื้อออออออออออออออ น่ารักพุ่งไปถึงดวงจันทร์ กระซิก เอาหน้าถูๆอยู่แถวหน้าคอม(...)
ตอบลบนั่นนนนลานจอดรถนะ =,,= มาแซ่บอะไรกันตรงเน้ โฮรกกกกก..
ตอบลบถ้าขึ้นห้อง สงสัยเฟิงเฟิงไม่ต้องหลับต้องนอน โดนจัดเต็มจนเช้าแน่ ๆ
คนน่ารัก เมาแล้วยั่วจริง ๆ